·احساس غم مداوم، اضطراب یا احساس پوچی
·احساس نا امیدی
·احساس گناه، بیارزشی وناتوانی
·احساس تحریک پذیری یا بیقراری
·فقدان علاقه به فعالیت و یا سرگرمی لذت بخش از جمله فعالیت جنسی
·احساس خستگی مداوم
·مشکل در تمرکز، یادآوری جزئیات و یا تصمیم گیری
·اشکال در به خواب رفتن و یا بسیار خوابیدن؛ ( بی خوابی یا خواب در تمام اوقات)
·پر خوری یا فقدان اشتها
·افکار مرگ و خودکشی و یا اقدام به خودکشی
·دردهای مداوم ، سردرد، دل درد یا مشکلات گوارشی که به آسانی درمان نمیشوند.
تشخیص افسردگی و اضطراب در بیماران سرطانی به چند دلیل دشوار است: علایم اضطراب و افسردگی با علایم سرطان و درمان آن هم پوشانی دارد. به عنوان مثال، خستگی، اختلال خواب و تغییر اشتها ممکن است ناشی از خود سرطان، عوارض شیمی درمانی و یا اختلال اضطرابی و افسردگی باشد. در نتیجه برای تشخیص اختلالات خلقی در بیمار سرطانی احتیاج به تعداد بیشتری از علایم فیزیکی است.
تشخیص غالباً داده نمی‌شود زیرا هم بیمار و هم پزشک به اشتباه فکر می‌کنند که این علایم ناتوان کننده یا عوارض داروهاست و یا یک واکنش طبیعی نسبت به تشخیص سرطان است. در بعضی شرایط فرد اصلاً به پزشک مراجعه نمی‌کند و یا پزشک برای درمان چنین علایمی اقدام نمی‌نماید یادآوری می‌کنم اگر علایم اختلالات خلقی در زندگی روزمره شما تغییری ایجاد کرد حتماً باید با متخصص روانپزشک مشورت نمایید.
◉ عواملی که با افزایش خطر بروز اضطراب و افسردگی همراه است
– سابقه بیماری روانی قبلی
– عدم توانایی در سازگار شدن با تشخیص سرطان
– کمبود حمایت اجتماعی
– شرایط اقتصادی نامناسب
