نانو باکترها گونه‌هایی عفونی با توانایی فرآوری مواد معدنی هستند. این دسته از باکتری‌ها جزء طبقهٔ باکتری‌های گرم منفی کند رشد دسته‌بندی می‌شوند که از راه فرایندهای استریلیزاسیون نابود می‌گردند. این میکروارگانیسم هادر خون گاو و انسان، مایع ادرار و سنگ‌های کلیه فراوان یافت می‌شوند. به علّت ساختار ۱۶s دی.ان. ای ریبوزومی، آن‌ها به زیرگروه پروتئوباکترهای آلفا-۲ که دربرگیرنده گونه‌های Brucella و Bartonella می‌باشد تعلّق دارند و قطر سلولی آن‌ها در نزدیک ۰٫۲ تا ۰٫۵ میکرون می‌باشد. ویژگی بی‌همتا این دسته از باکتری‌ها قابلیت آن‌ها در پایه ریزی کریستالهای کربنی شدهٔ آپاتیت با PH خنثی در غلظت‌های فیزیولوژیک فسفات و کلسیم است. معدنی شدن بیرون سلولی (Extra Cellular Mineralization) پوستهٔ نگهبان سختی را برای آن‌ها فراهم می‌آورد که تحمّل تنش‌های فیزیکی سختی را که برای دیگر گروه‌های باکتریایی مرگ‌آور است، ممکن می‌سازد. بر اساسس نتایج پژوهش‌های پژوهشگران فنلاندی، آپاتیت سنتز شده بدست نانو باکتری‌ها با پایه ریزی یک هسته مرکزی فسفات-کلسیم و جذب دیگر ترکیبات کریستالی نقش عمده‌ای را در پیدایش سنگ‌های کلیه ایفا می‌کنند. نانو باکتری‌ها به نام عامل اصلی دخیل در بیماری‌های برآمده از فرایندهای معدنی شدن زیستی محسوب می‌شوند. هم اکنون پژوهشگران در حال کوشش برای جداسازی ژنوم متعلّق به نانو باکترها می‌باشند. البته گروهی نیز آن‌ها را بیون‌ها (یون‌های زیستی) نامیدند.
