درد مزمن: درد مزمن دردی است که بیش از ۶ ماه یا بیشتر ادامه داشته باشد. اگرچه دوره ۶ ماه برای تمایز بین درد حاد و مزمن، به کار می‌رود، ممکن است یک درد که دوره آن کمتر از ۶ ماه است، ویژگی‌های درد مزمن را داشته باشد یا بعضی از درد‌هایی که ماهیتا حاد هستند، بیشتر از ۶ ماه طول بکشند. به هر حال اغلب دردها بعد از ۶ ماه مشکلاتی که مربوط به خود درد است، پیدا می‌کنند. اگر درد مزمن تداوم داشته باشد می‌تواند به اختلالاتی جدی تبدیل شود.
• آثار درد مزمن: درد مزمن مانند درد حاد آثار نامطلوبی دارد و اغلب به افسردگی و ناتوانی منجر می‌شود. تجویز ناکافی دارو برای تسکین درد می‌تواند به‌دلیل پیامد‌های ناشی از تداوم درد خطرناک باشد.
صرف‌نظر از شیوه سازگاری بیمار با درد مزمن، درد طولانی‌مدت غالبا باعث ناتوانی می‌شود. بیمارانی که دچار تعدادی از نشانگان درد مزمن هستند دچار افسردگی، خشم و خستگی می‌شوند. بیمار ممکن است قادر به ادامه روابط و فعالیت‌های قبلی نباشد. محدوده ناتوانی ممکن است از محدودیت انجام فعالیت‌های جسمی تا ناتوانی در رفع نیازهای شخصی مثل غذا خوردن و لباس پوشیدن متفاوت باشد.
